يكي از مواردي كه ممكن است باعث ايجاد تنش در زندگي زناشويي شود بيماري رواني زن يا مرد است. اين سوال ممكن است پيش آيد كه در صورت بيماري رواني زوج ها قانون چه راهكاري در نظر گرفته است؟ آيا در چنين شرايطي به زن مهريه تعلق ميگيرد يا خير؟
طلاق به دليل بيماري رواني همسر از حقوق قانوني و شرعي است كه در صورت بروز اختلافات لاينحل در زندگي زناشويي براي زوج هايي كه تصميم بر جدايي گرفته اند در نظر گرفته شده است. هر چند كه هميشه تلاش بر پايداري خانواده و ايجاد صلح و سازش بين زن و شوهر است اما گاهي اين تلاش ها در تصميمي كه زوج ها گرفته اند نتيجه اي ندارد و طلاق صورت ميگيرد. يكي از مواردي كه ممكن است باعث ايجاد تنش در زندگي زناشويي شود بيماري رواني زن يا مرد است. در مجله دلتا به بررسي شرايط طلاق در صورت وجود چنين بيماري پرداخته و نيز به اين پرسش پاسخ داده شده است كه آيا به زن به دليل بيماري رواني مهريه تعلق ميگيرد يا خير؟ پس در ادامه با ما همراه باشيد.
طلاق به دليل بيماري رواني همسر
طبق قانون اگر زن در دادگاه ثابت كند كه همسر وي دچار بيماري صعب العلاج شده و يا درگير بيماري است كه موجب سوء رفتار و سوء معاشرت او شده است ميتواند از دادگاه درخواست طلاق كند حتي در صورتي كه شوهر وي مخالف طلاق باشد. در چنين شرايطي زن به دو طريق ميتواند شكايت كند.
- بايد اثبات كند يكي از شروط دوازده گانه عقد نامه محقق شده است ( البته اين در مواردي است كه مرد شروط عقدنامه را امضاء كرده باشد.)
- بايد به دادگاه عسر و حرج را ثابت كند. در واقع رنج و مشقتي را كه در اثر بيماري مرد براي وي ايجاد شده است بتواند در دادگاه ثابت كند.
بنابراين بر اساس قانون مدني، مبتلا شدن مرد به بيماري هاي صعب العلاج رواني يا مسري يا هر عارضه ديگري كه زندگي مشترك را با مشكل مواجه كند از موجبات عسر و حرج (سختي و مشقت) زن بوده و دادگاهي كه به درخواست طلاق رسيدگي ميكند حكم به طلاق صادر ميكند. موارد مندرج در شروط دوازده گانه عقد نامه از مواردي است كه در صدور حكم طلاق ميتواند تاثير گذار باشد. در زير به اين موارد اشاره شده است:
- سوء رفتار يا سوء معاشرت شوهر به حدي كه ادامه زندگي مشترك براي زن غيرقابل تحمل باشد.
- ابتلا شوهر به بيماري هاي صعب العلاج به طوري كه ادامه و دوام زندگي مشترك براي زن مخاطره آميز باشد.
- جنون شوهر در مواردي كه فسخ نكاح از نظر شرعي ممكن نباشد.
اثبات بيماري شوهر چگونه امكان پذير است؟
زن با ارائه مدارك و دلايل لازم به دادگاه نظير سوابق پزشكي، اقرار صريح يا تلويحي شوهر، شهادت شهود، معاينه پزشكي قانوني، تحقيقات محلي و… ميتواند به اثبات ادعاي خود مبني بر بيماري همسر و قانع كردن قاضي رسيدگي كننده به پرونده كمك كند. شايان ذكر است اگر زوج بعد از عقد دچار جنون و بيماري رواني شود طبق قانون مدني اين امر موجب فسخ نكاح خواهد شد. و همچنين اگر هر كدام از زوج ها در زمان عقد مجنون بوده باشند، طبق قانون مدني عقد ازدواج فسخ ميشود. در واقع با استناد به ماده 1121 قانون مدني، بيماري رواني هر يك از زن و شوهر، اعم از اينكه دائمي يا دوره اي باشد، براي طرف مقابل موجب حق فسخ خواهد بود.
مهريه و نفقه در طلاق به دليل بيماري رواني همسر
در خصوص تكليف مهريه و نفقه پس از جنون شوهر قانون مقرر ميدارد؛ چنانچه فسخ عقد به دليل جنون، قبل از رابطه جنسي باشد، مهريه به زن تعلق نميگيرد اما اگر پس از رابطه جنسي باشد و يكي از طرف ها بخواهد عقد را فسخ كند، تمام مهريه به زن تعلق ميگيرد. در واقع از آن جا كه در بيشتر موارد فسخ پيش از رابطه مذكور صورت ميگيرد، بهتر است كه زن به جاي فسخ، درپي طلاق باشد تا حداقل نفقه دوران زناشويي و نيمي از مهريه به وي تعلق گيرد.
همچنين بخوانيد:
ترك منزل توسط شوهر؛ عواقب قانوني آن
آنچه بايد در باره مهريه و نفقه بدانيد
طلاق به دليل عدم تهيه مسكن امكانپذير است؟
يكي از مواردي كه ممكن است باعث ايجاد تنش در زندگي زناشويي شود بيماري رواني زن يا مرد است. اين سوال ممكن است پيش آيد كه در صورت بيماري رواني زوج ها قانون چه راهكاري در نظر گرفته است؟ آيا در چنين شرايطي به زن مهريه تعلق ميگيرد يا خير؟
طلاق به دليل بيماري رواني همسر از حقوق قانوني و شرعي است كه در صورت بروز اختلافات لاينحل در زندگي زناشويي براي زوج هايي كه تصميم بر جدايي گرفته اند در نظر گرفته شده است. هر چند كه هميشه تلاش بر پايداري خانواده و ايجاد صلح و سازش بين زن و شوهر است اما گاهي اين تلاش ها در تصميمي كه زوج ها گرفته اند نتيجه اي ندارد و طلاق صورت ميگيرد. يكي از مواردي كه ممكن است باعث ايجاد تنش در زندگي زناشويي شود بيماري رواني زن يا مرد است. در مجله دلتا به بررسي شرايط طلاق در صورت وجود چنين بيماري پرداخته و نيز به اين پرسش پاسخ داده شده است كه آيا به زن به دليل بيماري رواني مهريه تعلق ميگيرد يا خير؟ پس در ادامه با ما همراه باشيد.
طلاق به دليل بيماري رواني همسر
طبق قانون اگر زن در دادگاه ثابت كند كه همسر وي دچار بيماري صعب العلاج شده و يا درگير بيماري است كه موجب سوء رفتار و سوء معاشرت او شده است ميتواند از دادگاه درخواست طلاق كند حتي در صورتي كه شوهر وي مخالف طلاق باشد. در چنين شرايطي زن به دو طريق ميتواند شكايت كند.
- بايد اثبات كند يكي از شروط دوازده گانه عقد نامه محقق شده است ( البته اين در مواردي است كه مرد شروط عقدنامه را امضاء كرده باشد.)
- بايد به دادگاه عسر و حرج را ثابت كند. در واقع رنج و مشقتي را كه در اثر بيماري مرد براي وي ايجاد شده است بتواند در دادگاه ثابت كند.
بنابراين بر اساس قانون مدني، مبتلا شدن مرد به بيماري هاي صعب العلاج رواني يا مسري يا هر عارضه ديگري كه زندگي مشترك را با مشكل مواجه كند از موجبات عسر و حرج (سختي و مشقت) زن بوده و دادگاهي كه به درخواست طلاق رسيدگي ميكند حكم به طلاق صادر ميكند. موارد مندرج در شروط دوازده گانه عقد نامه از مواردي است كه در صدور حكم طلاق ميتواند تاثير گذار باشد. در زير به اين موارد اشاره شده است:
- سوء رفتار يا سوء معاشرت شوهر به حدي كه ادامه زندگي مشترك براي زن غيرقابل تحمل باشد.
- ابتلا شوهر به بيماري هاي صعب العلاج به طوري كه ادامه و دوام زندگي مشترك براي زن مخاطره آميز باشد.
- جنون شوهر در مواردي كه فسخ نكاح از نظر شرعي ممكن نباشد.
اثبات بيماري شوهر چگونه امكان پذير است؟
زن با ارائه مدارك و دلايل لازم به دادگاه نظير سوابق پزشكي، اقرار صريح يا تلويحي شوهر، شهادت شهود، معاينه پزشكي قانوني، تحقيقات محلي و… ميتواند به اثبات ادعاي خود مبني بر بيماري همسر و قانع كردن قاضي رسيدگي كننده به پرونده كمك كند. شايان ذكر است اگر زوج بعد از عقد دچار جنون و بيماري رواني شود طبق قانون مدني اين امر موجب فسخ نكاح خواهد شد. و همچنين اگر هر كدام از زوج ها در زمان عقد مجنون بوده باشند، طبق قانون مدني عقد ازدواج فسخ ميشود. در واقع با استناد به ماده 1121 قانون مدني، بيماري رواني هر يك از زن و شوهر، اعم از اينكه دائمي يا دوره اي باشد، براي طرف مقابل موجب حق فسخ خواهد بود.
مهريه و نفقه در طلاق به دليل بيماري رواني همسر
در خصوص تكليف مهريه و نفقه پس از جنون شوهر قانون مقرر ميدارد؛ چنانچه فسخ عقد به دليل جنون، قبل از رابطه جنسي باشد، مهريه به زن تعلق نميگيرد اما اگر پس از رابطه جنسي باشد و يكي از طرف ها بخواهد عقد را فسخ كند، تمام مهريه به زن تعلق ميگيرد. در واقع از آن جا كه در بيشتر موارد فسخ پيش از رابطه مذكور صورت ميگيرد، بهتر است كه زن به جاي فسخ، درپي طلاق باشد تا حداقل نفقه دوران زناشويي و نيمي از مهريه به وي تعلق گيرد.
همچنين بخوانيد:
ترك منزل توسط شوهر؛ عواقب قانوني آن