یکی از دعاوی مهم و پیچیده خانوادگی دعوای طلاق ناشی از نازایی زن و مرد است. پیچیدگی این نوع دعوا از این جهت است که قانون‌گذار ما برای حفظ خانواده، تشریفات طولانی را برای صدور حکم طلاق در نظر گرفته است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع طلاق به علت نازایی می‌پردازیم.
طلاق به دلیل نازا بودن زن
گفته شده که مطابق با ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی مرد می‌تواند هر موقع بخواهد زنش را با رعایت تشریفات خاص طلاق دهد. این تشریفات عبارت‌اند از: ثبت‌نام در سامانه طلاق، رفتن به جلسات مشاوره و ارائه دادخواست طلاق.
مخالفت زن هم مانع صدور حکم طلاق از طرف مرد نخواهد بود. با توجه به این ماده می‌توان فهمید که مرد برای جدایی و طلاق دادن زن نیازی به ارائه دلیل محکمه‌پسند در ضمن برگه دادخواست طلاق ندارد.
پس اگر زن نازا باشد و نتواند فرزندی به دنیا بیاورد یا هر مشکل دیگری که بعد از عقد برای او بوجود آمده است را داشته باشد، مرد می‌تواند با پرداخت تمام حقوق مالی زن به او گواهی عدم امکان سازش را برای طلاق دادن زن از دادگاه بگیرد. مهلت استفاده از این گواهی سه ماه است. نازایی زن یا بچه‌دار نشدن او از موارد فسخ نکاح نیست.
چگونگی طلاق به دلیل نازایی مرد
یکی از شایع‌ترین علت‌های طلاق در جامعه همین موضوع طلاق به دلیل نازایی مرد است. در قانون حمایت از خانواده و در بند ۱۰ شرایط مذکور در عقدنامه‌های ازدواج دائم یکی از مواردی که زن حق طلاق را دارد، مبحث طلاق به دلیل نازایی مرد است.
درصورتیکه زنی پس از گذشت ۵ سال از شوهر خود به جهت عقیم بودن (ناباروری) یا عوارض جسمی دیگر صاحب فرزند نشود، زن می‌تواند طلاق به دلیل نازایی را در دادگاه مطرح کند.
سوالی که مطرح می‌شود آن است که آیا قانون در صورت بچه‌دار نشدن شوهر، از طریق طبیعی و معمول به زن امکان طلاق می‌دهد؟ یا پس از طی مراحل درمان و استفاده از روش‌های باروری غیر طبیعی و بچه‌دار نشدن شوهر، امکان طلاق وجود دارد؟
قانون در این خصوص ساکت است و بین قضات دادگاه‌ها هم اختلاف نظر است. ولی، اکثریت قضات صرف بچه‌دار نشدن شوهر از طریق طبیعی پس از مدت ۵ سال را برای طلاق زن کافی می‌دانند.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب حقی که به زن اجازه می‌دهد تمکین نکند اما نفقه و مهریه بگیرد را مطالعه کنید.
چرا ارث زنان نصف مردان است؟