Delta Law

یکی از مهم‌ترین حقوق مالی که به هنگام عقد ازدواج به زن تعلق می گیرد، مهریه است. در این مطلب از مجله‌دلتا به موارد عدم تعلق مهریه به زن می‌پردازیم.

تعلق مهریه به زن

به موجب ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی، به محض عقد، زن مالک مهریه می‌شود و می‌تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن انجام دهد. مثلا اقدام به مطالبه مهریه و یا بخشیدن مهریه نماید.

بر اساس مقررات قانونی، گرفتن مهریه بعد از فوت شوهر از اموال او نیز امکان‌پذیر بوده و هم‌چنین زن می‌تواند نسبت به گرفتن مهریه بدون طلاق نیز اقدام کند. سر زدن هر عملی از سوی زن از جمله عدم تمکین وی، ناشزه بودن زن یا برقراری رابطه نامشروع توسط زن سبب نمی‌شود تا او حق مهریه خود را از دست بدهد. چرا که به محض وقوع عقد نکاح، زن مالک مهریه شده است و مرد، مدیون به زن جهت پرداخت آن است.

شرایط عدم تعلق مهریه به زن

بجز در موارد اندکی که در قانون پیش بینی شده است، اصل کلی تعلق مهریه به زن است. مواردی در قانون به شرایط عدم تعلق مهریه به زن اشاره نموده است:

• باطل بودن عقد نکاح میان زن و مرد و عدم نزدیکی میان آن دو سبب می‌شود که مهریه‌ای به زن تعلق نگیرد. به دلیل اینکه عقد نکاحی که مهریه را بر ذمه مرد قرار داده است، باطل بوده، لذا عقد و تعیین مهریه به درستی انجام نشده است.
• اگر عقد نکاح به دلیلی فسخ شود و رابطه زناشویی رخ نداده باشد، زن حق مهریه ندارد. مگر در حالتی که فسخ نکاح به دلیل ناتوانی مرد از اعمال جنسی باشد، که در این صورت زن تنها مستحق نصف مهریه است.
• اگر زن و مرد مهریه‌ای تعیین نکرده باشند و قبل از تعیین مهریه، زن فوت کند و رابطه زناشویی هم شکل نگرفته باشد، باز هم مرد الزامی به پرداخت مهریه ندارد. اما در صورتی که رابطه زناشویی شکل گرفته باشد زن مستحق مهرالمثل است که ورثه زن می‌توانند آن را مطالبه کنند.
• در برخی از شرایط، مهریه زن به طور کامل به وی تعلق نمی‌گیرد. به عنوان مثال مهریه زن در حالیکه زوجه دوشیزه ( باکره ) بوده و رابطه زناشویی میان آنها برقرار نشده باشد، نصف می‌شود.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب عدم پرداخت اقساط مهریه و تبعات آن را مطالعه کنید.

یکی از مهم‌ترین حقوق مالی که به هنگام عقد ازدواج به زن تعلق می گیرد، مهریه است. در این مطلب از مجله‌دلتا به موارد عدم تعلق مهریه به زن می‌پردازیم.

تعلق مهریه به زن

به موجب ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی، به محض عقد، زن مالک مهریه می‌شود و می‌تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن انجام دهد. مثلا اقدام به مطالبه مهریه و یا بخشیدن مهریه نماید.

بر اساس مقررات قانونی، گرفتن مهریه بعد از فوت شوهر از اموال او نیز امکان‌پذیر بوده و هم‌چنین زن می‌تواند نسبت به گرفتن مهریه بدون طلاق نیز اقدام کند. سر زدن هر عملی از سوی زن از جمله عدم تمکین وی، ناشزه بودن زن یا برقراری رابطه نامشروع توسط زن سبب نمی‌شود تا او حق مهریه خود را از دست بدهد. چرا که به محض وقوع عقد نکاح، زن مالک مهریه شده است و مرد، مدیون به زن جهت پرداخت آن است.

شرایط عدم تعلق مهریه به زن

بجز در موارد اندکی که در قانون پیش بینی شده است، اصل کلی تعلق مهریه به زن است. مواردی در قانون به شرایط عدم تعلق مهریه به زن اشاره نموده است:

• باطل بودن عقد نکاح میان زن و مرد و عدم نزدیکی میان آن دو سبب می‌شود که مهریه‌ای به زن تعلق نگیرد. به دلیل اینکه عقد نکاحی که مهریه را بر ذمه مرد قرار داده است، باطل بوده، لذا عقد و تعیین مهریه به درستی انجام نشده است.
• اگر عقد نکاح به دلیلی فسخ شود و رابطه زناشویی رخ نداده باشد، زن حق مهریه ندارد. مگر در حالتی که فسخ نکاح به دلیل ناتوانی مرد از اعمال جنسی باشد، که در این صورت زن تنها مستحق نصف مهریه است.
• اگر زن و مرد مهریه‌ای تعیین نکرده باشند و قبل از تعیین مهریه، زن فوت کند و رابطه زناشویی هم شکل نگرفته باشد، باز هم مرد الزامی به پرداخت مهریه ندارد. اما در صورتی که رابطه زناشویی شکل گرفته باشد زن مستحق مهرالمثل است که ورثه زن می‌توانند آن را مطالبه کنند.
• در برخی از شرایط، مهریه زن به طور کامل به وی تعلق نمی‌گیرد. به عنوان مثال مهریه زن در حالیکه زوجه دوشیزه ( باکره ) بوده و رابطه زناشویی میان آنها برقرار نشده باشد، نصف می‌شود.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب عدم پرداخت اقساط مهریه و تبعات آن را مطالعه کنید.