معامله صوری معامله‌ای است که در طی آن خریدار و فروشنده قصد و نیت انجام معامله نداشته و در واقع هیچ وجهی بین طرفین مبادله نشده است. در این نوشتار از مجله‌دلتا به معامله صوری قبل از مطالبه مهریه می‌پردازیم.
مانند زمانی که مرد برای فرار از پرداخت مهریه معامله صوری انجام می‌دهد و آپارتمان خود را به نام خواهرش می‌زند. در اینجا نه مبلغی رد و بدل می‌شود و نه قصد خرید و فروشی وجود دارد و در واقع نه خریدار و نه فروشنده‌ای وجود ندارد.
زن در این حالت می‌بایستی دادخواستی تحت عنوان ابطال قرارداد ، تقدیم دادگاه کند و مدعی صوری بودن معامله همسرش برای فرار از دین مهریه بشود. با این شرایط اگر ثابت شود معامله صوری بوده، دادگاه دستور ابطال معامله را می‌دهد.
طبق ماده ۲۱۸ مکرر قانون مدنی، هرگاه طلبکار به دادگاه دادخواست داده و دلیل ارائه نماید، که مدیون برای فرار از دین قصد فروش اموال خود و معامله صوری را دارد، دادگاه می‌تواند قرار توقیف اموال وی را به میزان بدهی صادر کند البته طبق این ماده ۴ شرط باید فراهم باشد.
- عموما مالی موجود باشد.
- اثبات غیر واقعی بودن معامله توسط زوجه.
- ثابت کردن این موضوع که نیت مرد فرار از پرداخت مهریه بوده است.
- فرد انتقال‌گیرنده از موضوع و سوء نیت مرد آگاه بوده و با او هم‌دست بوده است.
در غیر این ۴ شرط اگر باشد، دادگاه اعلام می‌کند که نیت زوج فرار از دین نبوده و به علت اضطرارش مال را فروخته است.
مجازات فردی که فرار از دین کرده چیست؟
طبق ماده ۴ نحوه اجرای محکومیت‌های مالی، هرکس به قصد فرار از دین و تعهدات مالی، مال خود را به دیگری انتقال دهد. عمل او جرم تلقی شده و فرد به حبس تعزیری محکوم خواهد شد.
طبق این ماده فرد انتقال‌گیرنده نیز اگر با علم دست به معامله صوری زده باشد، شریک‌جرم محسوب می‌شود. در این صورت عین مال و در صورت تلف یا انتقال، مثل یا قیمت آن، از اموال انتقال‌گیرنده به عنوان جریمه اخذ و از محل آن پرداخت خواهد شد.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب عدم پرداخت اقساط مهریه و تبعات آن را مطالعه کنید.
معامله صوری معامله‌ای است که در طی آن خریدار و فروشنده قصد و نیت انجام معامله نداشته و در واقع هیچ وجهی بین طرفین مبادله نشده است. در این نوشتار از مجله‌دلتا به معامله صوری قبل از مطالبه مهریه می‌پردازیم.
مانند زمانی که مرد برای فرار از پرداخت مهریه معامله صوری انجام می‌دهد و آپارتمان خود را به نام خواهرش می‌زند. در اینجا نه مبلغی رد و بدل می‌شود و نه قصد خرید و فروشی وجود دارد و در واقع نه خریدار و نه فروشنده‌ای وجود ندارد.
زن در این حالت می‌بایستی دادخواستی تحت عنوان ابطال قرارداد ، تقدیم دادگاه کند و مدعی صوری بودن معامله همسرش برای فرار از دین مهریه بشود. با این شرایط اگر ثابت شود معامله صوری بوده، دادگاه دستور ابطال معامله را می‌دهد.
طبق ماده ۲۱۸ مکرر قانون مدنی، هرگاه طلبکار به دادگاه دادخواست داده و دلیل ارائه نماید، که مدیون برای فرار از دین قصد فروش اموال خود و معامله صوری را دارد، دادگاه می‌تواند قرار توقیف اموال وی را به میزان بدهی صادر کند البته طبق این ماده ۴ شرط باید فراهم باشد.
- عموما مالی موجود باشد.
- اثبات غیر واقعی بودن معامله توسط زوجه.
- ثابت کردن این موضوع که نیت مرد فرار از پرداخت مهریه بوده است.
- فرد انتقال‌گیرنده از موضوع و سوء نیت مرد آگاه بوده و با او هم‌دست بوده است.
در غیر این ۴ شرط اگر باشد، دادگاه اعلام می‌کند که نیت زوج فرار از دین نبوده و به علت اضطرارش مال را فروخته است.
مجازات فردی که فرار از دین کرده چیست؟
طبق ماده ۴ نحوه اجرای محکومیت‌های مالی، هرکس به قصد فرار از دین و تعهدات مالی، مال خود را به دیگری انتقال دهد. عمل او جرم تلقی شده و فرد به حبس تعزیری محکوم خواهد شد.
طبق این ماده فرد انتقال‌گیرنده نیز اگر با علم دست به معامله صوری زده باشد، شریک‌جرم محسوب می‌شود. در این صورت عین مال و در صورت تلف یا انتقال، مثل یا قیمت آن، از اموال انتقال‌گیرنده به عنوان جریمه اخذ و از محل آن پرداخت خواهد شد.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب عدم پرداخت اقساط مهریه و تبعات آن را مطالعه کنید.
چرا ارث زنان نصف مردان است؟