گاهي ممكن است گفتار و رفتار توهينآميز كسي نسبت به ديگري به گونه‌اي باشد كه به جاي آنكه صرفاً موجب تحريف شخصيت و تحقير او شود ارتكاب عمل مجرمانه‌اي را به‌طور صريح به وي نسبت دهد . اين نوع گفتار و رفتار موجب تشديد مجازات مرتكب خواهد شد.
مطمئنا در دنياي پرتلاطم امروزي، يكي از موضوعاتي كه مي تواند جوامع بشري را از اختلافات شخصي و جمعي در امان نگه دارد، آشنايي با حقوق متقابل افراد با يكديگر و قانون است . مهمترين تاثير اين آگاهي را مي‌توان در پيشگيري از وقوع بسياري از مشكلات حقوقي دانست.
در جامعه كنوني كه آستانه تحمل مردم پايين آمده و به سرعت عصباني ميشوند، كوچك‌ترين كلمه‌اي ممكن است مصداق توهين قلمداد شود و فرد با استناد به چنين ادعايي بخواهد اعاده حيثيت كند و فرد توهين‌كننده را مورد پيگرد قانوني و حقوقي قرار دهد.
به گزارش مجله پيام دلتا ،با استناد به مواد قانوني مي‌توان در نظر داشت كه شايد بسياري از رفتارهايي كه روزانه رخ مي‌دهد، مصداق توهين محسوب شوند و با علم به مجازات هاي منظور شده در قانون مجازات مي‌توان فرد توهين كننده را مورد پيگرد قانوني قرار داد.
توهين در اصطلاح حقوقي
توهين در معناي خاص آن عبارت است از نسبت دادن مورد اهانتآميز اعم از دروغ يا راست به ديگران، به هر وسيله و طريقي كه ممكن باشد يا انجام دادن هر فعل يا ترك فعل كه از نظر عرف و عادت موجب كسر شان يا تحقير شدن طرف مي‌شود.
مجازات فحاشي در قانون
همان طور كه جرائم عليه وضعيت جسماني اشخاص سبب واكنش كسي كه مورد ستم و جنايت واقع شده ميشوند و نيز جامعه در برابر مجرم دادخواهي مي‌‌كند، جرائم عليه اشخاص و شرافت افراد نيز به همين صورت است. اين جرائم ميتواند آسيب روحي و رواني براي فرد در پي داشته باشد كه در بسياري از موارد مداوا و درمان آن بسيار سخت تر از صدمات و ضررهاي مالي و جسمي است.
به موجب قانون، شخص در صورت توهين به افراد از قبيل فحاشي و به كار بردن الفاظ ركيك، به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه يا ۵۰ هزار تا يك ميليون ريال جزاي نقدي محكوم خواهد شد.
فحاشي يك جرم عمدي است و ارتكاب غيرعمد آن در حقوق جزا شناخته شده نيست. يعني مرتكب بايد «عمد در ارتكاب رفتار تحقيرآميز نسبت به ديگري» را داشته باشد. در واقع در اينجا به دو مورد مي‌توان اشاره كرد:
- مرتكب در ارتكاب عمل خود عمد و قصد داشته باشد. يعني در حالت خواب و هيپنوتيزم و مستي نباشد و كلاً بدون اراده مرتكب صورت نگيرد.
- مرتكب از ناپسند بودن رفتار خود اطلاع داشته باشد. براي مثال برخي تفاوت‌هاي فرهنگي يا زباني باعث عدم اطلاع و آگاهي وي نباشد.
علني بودن، شرط تحقق توهين نيست
جز در مواردي كه در قانون به آنها اشاره شده است، علني بودن توهين شرط تحقق آن محسوب نمي‌شود. در واقع اگر هم كسي در يك مكان خصوصي و بدون حضور شاهد به ديگري توهين كند مرتكب جرم مي‌شود، حتي حضور شخص مخاطب توهين هم شرط تحقق نيست .
ممكن است شخصي به كسي كه در ميان جمعي حضور ندارد توهين كند. منظور از حضور، حضور فيزيكي نيست . همين كه شخص مخاطب، مثلاً از طريق تلفن، الفاظ توهينآميز را مي‌شنود يا از طريق ارتباط اينترنتي حركات توهينآميز را مشاهده كند كفايت مي‌‌كند.
جرم ، توهين مطلق است
براي وقوع جرم توهين نياز به عمل خاصي مثلا آزار دادن شخص نيست و به محض اينكه به كسي اهانت شود جرم توهين اتفاق ميافتد. به عبارتي اگر مخاطب روحيه بالايي هم داشته باشد، و حتي اگر عملاً از توهين ناراحت نشود باز هم مجازات فحاشي ، به صرف ناپسند بودن رفتار مرتكب از نظر عرف، محقق شده است.
گاهي ممكن است گفتار و رفتار توهينآميز كسي نسبت به ديگري به گونه‌اي باشد كه به جاي آنكه صرفاً موجب تحريف شخصيت و تحقير او شود ارتكاب عمل مجرمانه‌اي را به‌طور صريح به وي نسبت دهد.اين نوع گفتار و رفتار موجب تشديد مجازات مرتكب خواهد شد.
گاهي ممكن است گفتار و رفتار توهينآميز كسي نسبت به ديگري به گونه‌اي باشد كه به جاي آنكه صرفاً موجب تحريف شخصيت و تحقير او شود ارتكاب عمل مجرمانه‌اي را به‌طور صريح به وي نسبت دهد . اين نوع گفتار و رفتار موجب تشديد مجازات مرتكب خواهد شد.
مطمئنا در دنياي پرتلاطم امروزي، يكي از موضوعاتي كه مي تواند جوامع بشري را از اختلافات شخصي و جمعي در امان نگه دارد، آشنايي با حقوق متقابل افراد با يكديگر و قانون است . مهمترين تاثير اين آگاهي را مي‌توان در پيشگيري از وقوع بسياري از مشكلات حقوقي دانست.
در جامعه كنوني كه آستانه تحمل مردم پايين آمده و به سرعت عصباني ميشوند، كوچك‌ترين كلمه‌اي ممكن است مصداق توهين قلمداد شود و فرد با استناد به چنين ادعايي بخواهد اعاده حيثيت كند و فرد توهين‌كننده را مورد پيگرد قانوني و حقوقي قرار دهد.
به گزارش مجله پيام دلتا ،با استناد به مواد قانوني مي‌توان در نظر داشت كه شايد بسياري از رفتارهايي كه روزانه رخ مي‌دهد، مصداق توهين محسوب شوند و با علم به مجازات هاي منظور شده در قانون مجازات مي‌توان فرد توهين كننده را مورد پيگرد قانوني قرار داد.
توهين در اصطلاح حقوقي
توهين در معناي خاص آن عبارت است از نسبت دادن مورد اهانتآميز اعم از دروغ يا راست به ديگران، به هر وسيله و طريقي كه ممكن باشد يا انجام دادن هر فعل يا ترك فعل كه از نظر عرف و عادت موجب كسر شان يا تحقير شدن طرف مي‌شود.
مجازات فحاشي در قانون
همان طور كه جرائم عليه وضعيت جسماني اشخاص سبب واكنش كسي كه مورد ستم و جنايت واقع شده ميشوند و نيز جامعه در برابر مجرم دادخواهي مي‌‌كند، جرائم عليه اشخاص و شرافت افراد نيز به همين صورت است. اين جرائم ميتواند آسيب روحي و رواني براي فرد در پي داشته باشد كه در بسياري از موارد مداوا و درمان آن بسيار سخت تر از صدمات و ضررهاي مالي و جسمي است.
به موجب قانون، شخص در صورت توهين به افراد از قبيل فحاشي و به كار بردن الفاظ ركيك، به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه يا ۵۰ هزار تا يك ميليون ريال جزاي نقدي محكوم خواهد شد.
فحاشي يك جرم عمدي است و ارتكاب غيرعمد آن در حقوق جزا شناخته شده نيست. يعني مرتكب بايد «عمد در ارتكاب رفتار تحقيرآميز نسبت به ديگري» را داشته باشد. در واقع در اينجا به دو مورد مي‌توان اشاره كرد:
- مرتكب در ارتكاب عمل خود عمد و قصد داشته باشد. يعني در حالت خواب و هيپنوتيزم و مستي نباشد و كلاً بدون اراده مرتكب صورت نگيرد.
- مرتكب از ناپسند بودن رفتار خود اطلاع داشته باشد. براي مثال برخي تفاوت‌هاي فرهنگي يا زباني باعث عدم اطلاع و آگاهي وي نباشد.
علني بودن، شرط تحقق توهين نيست
جز در مواردي كه در قانون به آنها اشاره شده است، علني بودن توهين شرط تحقق آن محسوب نمي‌شود. در واقع اگر هم كسي در يك مكان خصوصي و بدون حضور شاهد به ديگري توهين كند مرتكب جرم مي‌شود، حتي حضور شخص مخاطب توهين هم شرط تحقق نيست .
ممكن است شخصي به كسي كه در ميان جمعي حضور ندارد توهين كند. منظور از حضور، حضور فيزيكي نيست . همين كه شخص مخاطب، مثلاً از طريق تلفن، الفاظ توهينآميز را مي‌شنود يا از طريق ارتباط اينترنتي حركات توهينآميز را مشاهده كند كفايت مي‌‌كند.
جرم ، توهين مطلق است
براي وقوع جرم توهين نياز به عمل خاصي مثلا آزار دادن شخص نيست و به محض اينكه به كسي اهانت شود جرم توهين اتفاق ميافتد. به عبارتي اگر مخاطب روحيه بالايي هم داشته باشد، و حتي اگر عملاً از توهين ناراحت نشود باز هم مجازات فحاشي ، به صرف ناپسند بودن رفتار مرتكب از نظر عرف، محقق شده است.
گاهي ممكن است گفتار و رفتار توهينآميز كسي نسبت به ديگري به گونه‌اي باشد كه به جاي آنكه صرفاً موجب تحريف شخصيت و تحقير او شود ارتكاب عمل مجرمانه‌اي را به‌طور صريح به وي نسبت دهد.اين نوع گفتار و رفتار موجب تشديد مجازات مرتكب خواهد شد.
چرا ارث زنان نصف مردان است؟