Delta Law

مطابق با قانون مجازات اسلامی و شرع مقدس اسلام، انجام اعمال منافی عفت، ممنوع و حرام است. قانون برای آن مجازات‌هایی نیز در نظر گرفته است. از جمله این اعمال می‌توان به جرم بوسیدن در انظار عمومی اشاره نمود که قانون مجازات اسلامی انجام آن را منع کرده و مجازاتی را نیز برای آن مقرر نموده است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع مجازات بوسیدن در انظار عمومی می‌پردازیم.

مجازات جرم بوسیدن در انظار عمومی

در ماده۶۳۷ قانون مجازات اسلامی آمده است: هر گاه زن و مردی که بین آن‌ها رابطه ازدواج نباشد، مرتکب روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل یا مضاجعه ‌شوند، به شلاق تا نود و نه ضربه محکوم خواهند شد. همچنین اگر عمل با اجبار و اکراه باشد فقط اکراه‌کننده مجازات می‌شود. (تقبیل به معنای بوسیدن و مضاجعه به معنای همبستر شدن است). یکی از اشتباهات بسیار رایج آن است که افراد تصور می‌کنند رابطه نامشروع و زنا یک جرم هستند در صورتی‌که این دو عمل متفاوت‌اند. برای آگاهی از تفاوت این دو جرم به مطلب تفاوت رابطه نامشروع و زنا چیست؟ مراجعه کنید.

در ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی آمده است: هر کس علنا در انظار و اماکن عمومی و معابر، تظاهر به عمل حرامی نماید علاوه بر کیفر عمل به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا (۷۴)‌ ضربه شلاق محکوم می‌گردد. همچنین درصورتی‌که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفر نیست ولی عفت عمومی را جریحه‌دار نماید فقط به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا (۷۴) ضربه شلاق محکوم خواهد شد.

شکایت از رابطه نامشروع

در آیین دادرسی کیفری آمده است: در جرایم روابط نامشروع احتیاجی به شاکی خصوصی یا مدعی‌العموم نیست. نیروی انتظامی می‌تواند با صلاح خود هر زمان بخواهد به این جرایم رسیدگی کند. زمانی‌که نیروی انتظامی دختر و پسر را دستگیر کنند پس از رفتن به کلانتری در مرحله دوم به دادسرا فرستاده می‌شوند.

اثبات روابط نامشروع

برای اثبات رابطه نامشروع راه‌حل‌های گوناگونی وجود دارد که می‌توان کارهایی مانند بررسی مکالمه‌های بین زن و مرد، پرینت گرفتن از آن‌ها، پرینت پیامک‌ها، وجود تصاویر یا فیلم و بررسی رابطه هم چنین اقرار، شهادت شاهدان، علم خود قاضی قابل اثبات است.

ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری آمده است: به جرائم منافی عفت به‌طور مستقیم، در دادگاه صالح رسیدگی می‌شود.

تبصره: منظور از جرائم منافی عفت در این قانون، جرائم جنسی حدی، همچنین جرائم رابطه نامشروع تعزیری مانند تقبیل و مضاجعه است.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب جمله می‌کشمت چه‌قدر زندانی دارد؟ را مطالعه کنید.

معمولا طلاها در زندگی زناشویی به زن هدیه داده شده‌اند و این عمل، تحت عنوان عقد هبه قرار می‌گیرد. همچنین این امکان وجود دارد که مرد، طلاها را به زن امانت داده باشد. بنابراین، در هنگام طلاق ممکن است اختلافاتی در خصوص تعیین تکلیف طلا بعد از جدا شدن زن و مرد ایجاد شود و مرد قصد داشته باشد که طلاهای هدیه داده شده را پس بگیرد. لذا در این وضعیت، این سوال برای زوجین ایجاد شود که مالکیت طلا با چه کسی است؟ در این مطلب از مجله دلتا به موضوع مالکیت طلا بعد از طلاق می‌پردازیم.

مالکیت طلا در طلاق

طلاق، به عنوان یکی از اسباب برهم زدن نکاح محسوب می‌شود. به این معنا که به رابطه زوجیت میان زن و مرد پایان می‌دهد. اما از آن جهت که بر طبق رسوم، مرد به مناسبت‌های مختلف، طلاهایی را به همسر خود می‌دهد، بحث مالکیت طلا در طلاق در بسیاری از دعاوی طلاق مطرح می‌گردد.

در قانون مدنی و قوانین مرتبط، به تعیین تکلیف طلا بعد از جدا شدن زن و مرد پرداخته نشده است. اما در حالت کلی، بخشیدن طلا و جواهر به زن را می‌توان نوعی هبه در نظر گرفت.

بر اساس ماده ۷۹۵ قانون مدنی: “هبه، عقدی است که به موجب آن، یک نفر، مالی را مجانی به شخص دیگری می‌دهد.” براساس بخش آخر همین ماده، به موجب عقد هبه، زن مالک طلا می‌شود و می‌تواند هرگونه تصرفی در آن کند.

در این شرایط، مالکیت مال به شخصی تعلق می‌گیرد که مال به او هدیه شده است. بنابراین، درصورتی‌که طلا و جواهر به زن هدیه داده شده باشد، مالکیت آن‌ها بر اساس قانون به خود زن تعلق دارد. اما باید به این نکته اشاره شود که در برخی موارد، عقد هبه قابل رجوع است( یعنی می‌توان در برخی موارد مواردی که هبه داده شده مانند طلا را پس گرفت)، زیرا هبه عقدی جایز است.

شرایط رجوع از هبه

درصورتی‌که عقد هبه را یک عقدی جایز بدانیم شخص هبه‌کننده(شوهر) هر زمان که بخواهد می‌تواند این عقد را بر هم زند و مال هبه شده را دوباره از آن خود نماید. اما این رجوع به هبه باید در شرایط خاصی صورت بگیرد این شرایط عبارتند از:

• زمانی شوهر می‌تواند تقاضای پس گرفتن طلا از زن نماید که این مال هدیه داده شده از بین نرفته باشد.
• هنگامی پس گرفتن طلا از زن برای شوهر قابل اقامه است که مالکیت مال هبه شده انتقال داده نشده باشد( فروخته نشده باشد)
• اگر در مال هبه شده تغییراتی صورت گیرد شوهر نمی‌تواند تقاضای استرداد طلا از زن را داشته باشد.

پس گرفتن طلا‌هایی که به عنوان هدیه به زن داده نشده است

همان‌طور که گفته شده طلا‌ها و هدایای که مرد یا خویشاوندان وی به مناسبت‌های مختلف به زن هدیه داده‌اند متعلق به وی است. زن می‌تواند هرگونه دخل و تصرفی در آن‌ها داشته باشد. اما اگر این طلا‌ها به عنوان هدیه به زن داده نشده باشد، مرد می‌تواند به هنگام طلاق، تقاضای پس گرفتن طلا از زن را در دادگاه مطرح کند.

به عنوان مثال مرد می‌تواند ادعا کند که طلا‌ها به عنوان امانت در دست زن بوده است. مثلا مرد طلا‌ها را به عنوان سرمایه خریده است و به زن سپرده تا از آن‌ها نگهداری کند. البته مرد برای اینکه بتواند در خصوص استرداد طلا از زوجه درخواستی داشته باشد باید بتواند برای ادعای خود سندی همانند فاکتور خرید طلا و جواهرات را ضمیمه تقاضای خود نماید. درغیراین‌صورت امکان اثبات این تقاضا برای مرد بسیار سخت است. اگر به مباحث طلاق علاقه دارید به مطلب چگونه مردان بدون دلیل، همسران خود را طلاق دهند؟ مراجعه کنید.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب آیا مراجعه به فالگیر مجازات دارد؟ را مطالعه کنید.

قانون‌گذار با تکیه بر قواعد شرع و همچنین با توجه به اوضاع و احوال جامعه جرائمی مانند زنا و رابطه نامشروع را پیش‌‌بینی کرده است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع تفاوت رابطه نامشروع و زنا می‌پردازیم.

رابطه نامشروع چیست؟

رابطه نامشروع در ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات تعریف شده است. طبق این ماده اگر زن و مردی که بین آن‌ها رابطه زن و شوهری نیست، مرتکب اعمالی نامشروع و منافی عفت، از قبیل بوسیدن و در آغوش کشیدن و گرفتن دست یکدیگر شوند، رابطه مذکور از نوع روابط نامشروع خواهد بود. در این شرایط زن و مرد مجرم هستند. از این رو می‌توان گفت دامنه رابطه نامشروع بسیار گسترده است. مجازات جرم رابطه نامشروع نیز در همین ماده آمده است که از قرار مجازات تعزیری شلاق تا ۹۹ ضربه خواهد بود. یکی از سوالاتی که در مورد رابطه نامشروع پرسیده می‌شود آن است که آیا فرزند حاصل از رابطه نامشروع از والدین خود ارث می‌برد؟ برای پاسخ به این سوال به مطلب فرزند نامشروع هرگز از والدین خود ارث نمی‌برد مراجعه کنید.

زنا چیست؟

اغلب افراد تصور می‌کنند رابطه نامشروع یعنی زنا. درصورتی‌که این دو نوع جرم با هم تفاوت دارند. زنا به رابطه جنسی بین زن و مرد نامحرم می‌گویند. در واقع می‌توان گفت جرم زنا در برابر جرم رابطه نامشروع خاص است. تنها درصورتی‌که شرایط تحقق آن وجود داشته باشد، رخ می‌دهد. مجازات جرم زنا با توجه به اینکه جرم رخ داده کدام نوع از انواع زنا است، متفاوت است.

تفاوت زنا و رابطه نامشروع

• زنا یک جرم حدی است. یعنی قانون‌گذار این جرم را از بستر شرع تبدیل به قانون کرده است، از این رو دارای مجازات حدی است. اما رابطه نامشروع یک جرم تعزیری است که قانون‌گذار آن را با توجه به اوضاع و احوال جامعه جرم شناخته است و مجازات آن نیز مجازات تعزیری است.

• دومین تفاوت در دامنه این دو جرم است. در تعیین دامنه جرم رابطه نامشروع می‌توان گفت هر رابطه منافی عفتی که بین زن و مرد رخ می‌دهد را می‌توان در حوزه این جرم قرار داد. اما زنا تنها رابطه جنسی میان زن و مرد نامحرم را شامل می‌شود.

• نوع اثبات جرم رابطه نامشروع و اثبات زنا نیز یکی دیگر از تفاوت‌ها است. اصولا شرایطی که می‌توان بر اساس آن جرم زنا را اثبات نمود، دشوارتر از نحوه اثبات رابطه نامشروع است.
• مورد بعدی تفاوت زنا و رابطه نامشروع را می‌توان تفاوت در شرایط تحقق آن‌ها دانست. زنا برای محقق شدن به شرایط خاصی نیاز دارد. اما رابطه نامشروع صرف وجود یک رابطه نامشروع مثل گرفتن دست یکدیگر یا ارتباطات تلفنی خارج از چارچوب یا حتی کنار هم راه رفتن شکل می‌گیرد.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب آیا با اثبات رابطه نامشروع حضانت از والدین سلب می‌شود؟ را مطالعه کنید.

شاید در طول زندگی در شرایطی قرار گرفته باشید که توسط افرادی به بهانه‌های مختلف تهدید شده باشید. اما سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که آیا اصولا چنین امری جرم محسوب می‌شود و پیگرد قانونی دارد یا خیر؟ در این مطلب از مجله دلتا به موضوع مجازات تهدید می کشمت می‌پردازیم.

ویژگی‌های تهدید

• تهدید جرمی مطلق است. به این معنی که به صرف گفتن عبارت ترس برانگیز، این جرم محقق می‌شود و اصلا مهم نیست خسارتی وارد شده باشد یا خیر.
• صرف اینکه فقط از کسی بترسیم؛ تهدید محسوب نمی‌شود.
• تحقق تهدید منوط به تحقق نتیجه تهدید نیست و چه بسا اصلا نتیجه محقق نگردد. مثلا اگر کسی بگوید تو را می‌کشمت؛ همین‌جا جرم تهدید محقق شده زیرا اگر عمل خود را انجام دهد که به مجازات سنگین قتل محکوم می‌شود.
• دروغ بودن تهدید هیچ تاثیری در میزان مجازات آن ندارد.
• شخص تهدیدشونده باید بداند که تهدیدکننده قدرت انجام تهدید را داراست. مثلا اگر شخص سالمندی که توانایی حرکت ندارد دیگری را تهدید به آسیب عمیق جسمی کند، تهدید محسوب نمی‌شود.
• تهدید به هر نحو خواه شفاهی باشد، خواه کتبی، خواه علنی باشد، خواه غیرعلنی اعم از اینکه در خفا باشد یا در مکان‌های عمومی محقق می‌شود.
• لفظ تهدید حتما نباید علیه شاکی باشد بلکه قانون، تهدید کردن او به بستگانش را هم جرم انگاری کرده است.
• تهدید کردن به هر نحو کفایت می‌کند. پیامک، ایمیل یا تلفن همراه موضوعیت ندارد.

جمله می‌کشمت چه‌قدر زندانی دارد؟

بر اساس ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی “هرگاه کسی دیگری را به هر نحو تهدید به قتل یا ضررهای نفسی یا شرفی یا مالی یا به افشای سری نسبت به خود یا بستگان او نماید، اعم از اینکه به این واسطه تقاضای انجام امر یا ترک فعلی را نموده یا ننموده باشد، به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه یا زندان از دو ماه تا دو سال محکوم خواهد شد.”

منظور از ضرر نفسی: ضرری است که متوجه جسم طرف مقابل باشد. مثل اینکه طرف مقابل را تهدید به قتل یا تهدید به قطع اعضا یا تهدید به قطعه قطعه کردن نماید.

منظور از ضرر شرفی: هر نوع ضرری است که متوجه آبروی فرد گردد. مانند اینکه روابط میان شخص و همسرش. اختلافات خانوادگی موضوع تهدید باشد.

منظور از ضرر مالی: ضرری است که متوجه حقوق مالی او گردد. مانند اینکه شخص بگوید: مغازه‌ات را خالی می‌کنم یا ماشینت را آتش میزنم.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب فحش ناموسی چه مجازاتی دارد؟ را مطالعه کنید.

بر اساس قانون مدنی، پدر و مادر در قبال فرزندان خود ملزم به رعایت تکالیفی هستند که از جمله آن‌ها می‌توان به حضانت و تربیت فرزندان اشاره نمود. حضانت ناظر بر مراقبت جسمی از فرزندان و تربیت، ناظر بر مراقبت روحی و روانی از آن‌ها است. در حالت عادی که پدر و مادر در یک منزل زندگی می‌کنند، حضانت و تربیت هم به عهده پدر و هم به عهده مادر است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع خروج فرزند بدون اجازه پدر می‌پردازیم.

بردن فرزند از خانه بدون اجازه شوهر امکان دارد؟

پاسخ به این سوال، منفی است. به عبارت دیگر بردن فرزند از منزل، بدون اجازه شوهر به لحاظ شرعی و قانونی موجه نیست. به دلیل اینکه حضانت فرزندان قبل از طلاق، هم حق و هم تکلیف هر دو والدین است. مادر، نمی‌تواند از این موضوع، جلوگیری کند.

حکم مادری که فرزندانش را از خانه بدون اجازه شوهرش ببرد

در پاسخ به این سوال باید گفت که اگر زن و مرد، هنوز از هم طلاق نگرفته‌اند و زن، اقدام به بردن فرزندان از منزل شوهر نماید، در صورت اثبات موضوع، حکم نشوز یا عدم تمکین، در مورد خود زن، قابل اعمال است.

حکم حقوقی

حکم حقوقی مادری که فرزندانش را بدون اجازه شوهر از منزل ببرد، در ماده ۴۱ قانون حمایت خانواده ذکر شده است. که بر اساس این ماده، هرگاه دادگاه تشخیص بدهد که مسئول حضانت، از انجام تکالیف مقرر در این رابطه امتناع می‌نماید یا اینکه، مانع ملاقات فرزند تحت حضانت با اشخاص ذی حق می‌شود، می‌تواند دو اقدام انجام دهد:

• نخست: به دلیل عمل نکردن به تکالیف حضانت و محروم نمودن پدر از ملاقات با فرزندانش، اقدام به واگذاری حضانت به شخص دیگر نموده. به نوعی، از مادر سلب حضانت کند. در شرایط دیگری نیز امکان سلب مسئولیت از والدین هست برای مطالعه آن‌ها به مطلب آیا با اثبات رابطه نامشروع حضانت از والدین سلب می‌شود؟ مراجعه کنید.

• دوم: به دلیل جلوگیری از ملاقات شوهر با فرزندان، فردی به عنوان ناظر تعیین نموده و حدود نظارت وی را نیز مشخص نماید. به نحوی که مصلحت طفل نیز تامین گردد.

حکم کیفری

بر اساس ماده ۴۰ قانون حمایت خانواده، خودداری از استرداد فرزند به شخصی که حضانت را به عهده دارد، ممکن است موجب بازداشت شخص شود. چرا که بر اساس متن این ماده:

« هر کس از اجرای حکم دادگاه در مورد حضانت طفل، خودداری کند یا مانع اجرای آن شود یا از برگردندان طفل امتناع ورزد، حسب تقاضای ذی نفع و به دستور دادگاه صادر کننده رای نخستین، تا زمان اجرای حکم، بازداشت می‌شود »

بر اساس ماده ۵۴ قانون حمایت خانواده، ضمانت اجرای جلوگیری از ملاقات با فرزند بیان شده است که بر اساس آن اگر مادر، حضانت را به عهده داشته باشد اما جلوی ملاقات فرزندان با پدر را بگیرد، حکم کیفری جزای نقدی بر وی قابل اعمال است.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب بعد از فوت همسر، زن چه وظایفی دارد؟ را مطالعه کنید.

شرب خمر به نوشیدن و مصرف مشروبات الکی (بدان لحاظ که سُکرآور هستند) را گویند. سکر حالتی‌ است که در آن عقل انسان زایل شده و قدرت تفکر بسیار ضعیف می‌شود. به موجب ماده (۲۶۴) قانون مجازات شرب خمر، مصرف مسکر از قبیل خوردن، تزریق، کم باشد یا زیاد، جامد باشد یا مایع، مست کند یا نکند، خالص باشد یا مخلوط به گونه‌ای که آن را از مسکر بودن خارج نکند، موجب حد است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع مجازات مصرف مشروبات الکلی می‌پردازیم.

راه‌های اثبات جرم شرب خمر

اقرار

معمولا ‌یک بار اقرار، برای جرائم کافی ‌است. اما در مواردی نیز مانند مصرف مشروبات برای اثبات نیاز به دوبار اقرار است.

شهادت

اگر راه اثبات شرب خمر شهادت باشد، فقط با شهادت دو مرد عادل ثابت می‌شود. در شاهدان باید ویژگی‌های بلوغ، عقل، ایمان، عدم وجود دشمنی دنیوی بین شاهد و طرفین دعوا، عدم اشتغال به تکدی‌گری و ولگردی جمع باشد.

علم قاضی

علم قاضی، یکی از دلایل اثبات جرم است که به مورد خاصی اختصاصی ندارد.

نکته: درصورت عدم اقرار و صرفا مثبت بودن تست الکل، مجازات حدی شرب خمر درنظر گرفته نمی‌شود و منوط به مجازات تعزیری خواهد شد.

مجازات مصرف مشروبات الکلی یا شرب خمر

در قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ قسمت حدود مواد ۲۶۴ و ۲۶۵ و ۲۶۶ و نیز در ماده ۷۰۱ و ۷۰۴ از کتاب پنجم ۲۶۶ تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده مصوب ۱۳۷۵ را به مجازات و تنبیه مصرف‌کنندگان مشروبات الکلی اختصاص داده است.

آنچنان که ماده ۲۶۴ این قانون مصرف مسکر از قبیل خوردن، چه کم و چه زیاد، خالص باشد یا مخلوط به گونه‌ای که آن را از مسکر بودن خارج نکند موجب حد است.

خوردن آبجو را نیز اگر مستی هم نیاورد موجب حد می‌داند. در ماده ۲۶۵ حد مصرف مسکرات( مشروبات الکلی) را ۸۰ ضربه تازیانه تعیین می‌کند.

به علاوه درصورتی‌که استعمال مشروبات در اماکن و معابر علنی باشد را علاوه بر اجرای حد شرعی شرب خمر فرد خاطی به ۲ تا ۶ ماه حبس تعزیری محکوم خواهد شد.

همچنین تاسیس مکان‌هایی برای مصرف مشروبات الکلی و دعوت مردم به آن مکان ۳ ماه تا ۲ سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق یا از یک میلیون و پانصد هزار ریال تا ۱۲ میلیون ریال جزای نقدی یا هر دو مجازات را در پی خواهد داشت. اگر هر دو مورد را مرتکب شود به حداکثر مجازات محکوم می‌شود.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب فحش ناموسی چه مجازاتی دارد؟ را مطالعه کنید.

گاهی مرد، زودتر از همسر خود فوت می‌کند و فوت کردن مرد، زن را به لحاظ مادی و معنوی، دچار شرایط به نسبت دشواری می‌نماید. لذا این سوال ممکن است مطرح شود که تکالیف زن بعد از مرگ شوهر چیست؟ و قانون، برای خانم‌هایی که شوهر آنان فوت کرده یا مرده است، چه تکالیف و وظایفی را در نظر گرفته است؟ در این مطلب از مجله دلتا به موضوع وظایف زن بعد از فوت همسر می‌پردازیم.

• وظایف زن بعد از فوت همسر شامل چه مواردی استبه عنوان نمونه زن شوهردار، با داشتن فرزند وظایف و تکالیف بیشتری در خصوص زندگی مشترک خود دارد. به عبارت دیگر، ممکن است که مسئول پرداخت نفقه به فرزندان خود باشد و موظف به حضانت از کودکان شود.
• همچنین، تمامی خانم‌هایی که همسر خود را از دست می‌دهند، به لحاظ قانونی مکلفند که پس از فوت شوهر، عده نگه دارند. پس از آن، در صورت تمایل با مرد دیگری ازدواج کنند. اما در هر صورت، در طول مدت عده وفات شوهر، زنان حق نفقه خواهند داشت.
• به علاوه اینکه، ممکن است شوهر فوت شده، در حین فوت اموالی را از خود به جای گذاشته باشد. در این حالت، اصولا زن می‌تواند پس از عمل کردن به وصیت شوهر، از اموال شوهر خود حقوق مالی خود از قبیل نفقه پرداخت نشده، اجرت‌المثل ایام زندگی مشترک و مهریه خود را مطالبه نماید. سپس مابقی آن را به‌صورت سهم‌الارث، میان سایر ورثه تقسیم نمایند. اگر به مباحث ارث علاقه دارید به مطلب تقسیم ارث دختر و پسر مجرد چگونه است؟ مراجعه کنید.

حقوق مالی زن بعد از فوت شوهر

• اجرت‌المثل، حقوق مالی زن حتی بعد از فوت است. چنانچه زن کارهایی را که شرعا به عهده وی نبوده به دستور شوهر و با عدم قصد تبرع انجام داده باشد و برای دادگاه نیز ثابت شود، دادگاه اجرت‌المثل کارهای انجام گرفته را محاسبه و به پرداخت آن حکم می‌نماید.
• اگر متوفی چند همسر دائم داشته باشد حقوق مالی یا مستمری به تساوی بین آنان و سایر وراث قانونی تقسیم می‌شود.
• حقوق وظـیفه یا مستمری زن دائم و فرزندان و سـایر وراث قانونی کلیه کارکنان شاغل و بازنشـسته قانون استخدام کشوری تقسیم و پرداخت می‌شود.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب بدون اجازه پدر نمی‌توانید مهریه خود را ببخشید را مطالعه کنید.

نشانه‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد وعده ازدواج می‌تواند دروغین باشد. بسیار باید در این زمینه دقت کنیم زیرا اگر کسی قصد فریب شما را داشته باشد مسلما به شما نمی‌گوید که قصد فریب دارد. پس تنها راهی که می‌تواند شما را فریب دهد این است که به شما پیشنهاد ازدواج دروغین دهد. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع مجازات وعده دروغ ازدواج می‌پردازیم.

مواردی که با دادن وعده دروغ ازدواج، قابل مجازات است

درست است که صرف اینکه شخصی وعده دروغ ازدواج به دیگری بدهد جرم محسوب نمی‌شود و مجرم نیست اما در بعضی از موارد به وسیله وعده دروغین ازدواج می‌تواند خسارت‌هایی به طرف مقابل بزند. جرایمی که به وسیله وعده دروغین ازدواج صورت داده است قابل پیگیری است.

برقرار کردن رابطه نامشروع

اگر مردی از دختری درخواست ازدواج دروغی کند و به واسطه این ازدواج از او درخواست رابطه نامشروع داشته باشد و دختر هم به دلیل این که در نهایت با این مرد ازدواج خواهد کرد به خواسته او جواب مثبت می‌دهد ولی بعد از مدتی دختر متوجه این موضوع می‌گردد که او فریب خورده است و طرف مقابل قصد ازدواج ندارد، دراین‌صورت با ادله و داشتن مدارک لازم می‌تواند از آن مرد شکایت کیفری به عمل آورد.

اگر دلایل برای دادگاه به اثبات برسد آن مرد محکوم به مجازات و ۹۹ ضربه شلاق می‌‌گردد. ولی دختر هم به دلیل انجام دادن رابطه نامشروع به مجازات تا ۹۹ ضربه شلاق محکوم می‌گردد.

گرفتن مبلغی پول از طرف مقابل با توجه به وعده‌های دروغین ازدواج

اگر مرد یا زنی با توجه به وعده دروغین ازدواج از طرف مقابل مبلغی پول دریافت کند. شخص زیان‌دیده می‌تواند به عنوان کلاهبرداری از طرف مقابل به دادگاه شکایت کند.

رابطه زنا با توجه به وعده دروغین ازدواج

اگر مردی با توجه به وعده دروغین ازدواج، زنی را به زنا ترغیب کند همچنین آن زن یا دختر به خاطر وعده ازدواج این کار را انجام دهد، دراین‌صورت زن می‌تواند به دادگاه شکایت کند و شکایت تحت عنوان رابطه نامشروع زنا باشد. برای اطلاع از مجازات این جرم به مطلب مجازات رابطه مرد زن‌دار با دختر مجرد چیست؟ مراجعه کنید.

البته این در صورتی برای دادگاه قابل استناد است که دختر برای انجام این عمل دلایل و مستندات کافی را داشته باشد. از آن جمله چهار شاهد یا چهار اقرار دختر و مرد.

همچنین اگر دختر نتواند این شکایت خود را ثابت کند می‌تواند منجر به محکومیت دختر شود.

حکمی که بریده می‌شود صد ضربه شلاق حدی است، مگر اینکه دختر ثابت کند تمایلی به زنا نداشته و مرد به اجبار با او اقدام به زنا کرده است. در صورت رضایت دختر این امر منتفی است حتی با وعده ازدواج دروغین.

تحریک و ترغیب طرف مقابل برای ازدواج دروغین

اگر کسی طرف مقابل را به وعده ازدواج دروغین ترغیب کند و باعث شود که او یک سری جرایمی انجام دهد، هر چند که شخصی خودش مرتکب جرم شده است مورد مجازات قرار می‌گیرد. اما آن شخصی هم که او را ترغیب کرده است به‌ دلیل معاونت در جرم مورد مجازات قرار می‌گیرد.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب فرزند نامشروع هرگز از والدین خود ارث نمی‌برد را مطالعه کنید.

حضانت به معنای مراقبت و حمایت از کودکانی است که هنوز به سن بلوغ نرسیده‌اند. به همین دلیل شخصی که عهده‌دار حضانت فرزند است، باید از صلاحیت‌های لازم برای انجام حضانت برخوردار باشد. درغیراین‌صورت، عدم صلاحیت اخلاقی یا هرگونه سوء‌معاشرت و سوءرفتار با کودک می‌تواند موجبی برای سلب حضانت از دارنده آن شود. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع سلب حضانت به علت رابطه نامشروع می‌پردازیم.

مواردی که باعث سلب حضانت می‌شود

• اعتیاد زیان‌آور به الکل، مواد مخدر، قمار
• شهرت به فساد اخلاقی و فحشا
• ابتلا به بیماری روانی به تشخیص پزشکی قانونی
• سوءاستفاده از طفل یا اجبار او به ورود به مشاغل ضداخلاقی مانند فساد، فحشا، تکدی‌گری، قاچاق
• تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف

سلب حضانت از مادر به علت رابطه نامشروع

اثبات رابطه نامشروع زن چه اینکه اقرار به آن کند یا حکم قطعی در این خصوص صادر شود به‌صورت مطلق، ارتباطی به مهریه ندارد.

پس از وقوع عقد نکاح زن قادر است تقاضای همه مهریه را از شوهر کند. اگر دوشیزه باشد و درخواست طلاق کند مهریه نصف می‌شود.

درصورتی‌که فرض شود زنی از بابت جرم رابطه نامشروع متعدد با حکم دادگاه در زندان باشد، او قادر است از زندان دادخواست مطالبه مهریه به طرفیت همسرش دهد.

ولی آیا اثبات رابطه نامشروع سبب سلب حضانت از مادر می‌شود یا خیر؟ آنچه اهمیت دارد و ملاک اعتبار است نظر قاضی و مصلحت طفل است.

اما درصورتی‌که مادر شهرت به فساد پیدا کند قطعا سبب سلب حضانت از وی خواهد شد.

به این دلیل که بدیهی است چنین مادری صلاحیت تربیت فرزند را ندارد. اما در دیگر موارد اثبات رابطه نامشروع در مکانی که شهرت به فساد اخلاق نیست به نظر می‌رسد جزئیات موضوع و نوع رابطه در نظر قاضی تاثیرگذار باشد و با این وضع نمی‌توان نتیجه کلی گرفت و نظر قطعی در این خصوص داد.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب اثبات رابطه نامشروع و مزاحمت از طریق پیامک را مطالعه کنید.

یکی از دعاوی مهم و پیچیده خانوادگی دعوای طلاق ناشی از نازایی زن و مرد است. پیچیدگی این نوع دعوا از این جهت است که قانون‌گذار ما برای حفظ خانواده، تشریفات طولانی را برای صدور حکم طلاق در نظر گرفته است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع طلاق به علت نازایی می‌پردازیم.

طلاق به دلیل نازا بودن زن

گفته شده که مطابق با ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی مرد می‌تواند هر موقع بخواهد زنش را با رعایت تشریفات خاص طلاق دهد. این تشریفات عبارت‌اند از: ثبت‌نام در سامانه طلاق، رفتن به جلسات مشاوره و ارائه دادخواست طلاق.

مخالفت زن هم مانع صدور حکم طلاق از طرف مرد نخواهد بود. با توجه به این ماده می‌توان فهمید که مرد برای جدایی و طلاق دادن زن نیازی به ارائه دلیل محکمه‌پسند در ضمن برگه دادخواست طلاق ندارد.

پس اگر زن نازا باشد و نتواند فرزندی به دنیا بیاورد یا هر مشکل دیگری که بعد از عقد برای او بوجود آمده است را داشته باشد، مرد می‌تواند با پرداخت تمام حقوق مالی زن به او گواهی عدم امکان سازش را برای طلاق دادن زن از دادگاه بگیرد. مهلت استفاده از این گواهی سه ماه است. نازایی زن یا بچه‌دار نشدن او از موارد فسخ نکاح نیست.

چگونگی طلاق به دلیل نازایی مرد

یکی از شایع‌ترین علت‌های طلاق در جامعه همین موضوع طلاق به دلیل نازایی مرد است. در قانون حمایت از خانواده و در بند ۱۰ شرایط مذکور در عقدنامه‌های ازدواج دائم یکی از مواردی که زن حق طلاق را دارد، مبحث طلاق به دلیل نازایی مرد است.

درصورتی‌که زنی پس از گذشت ۵ سال از شوهر خود به جهت عقیم بودن (ناباروری) یا عوارض جسمی دیگر صاحب فرزند نشود، زن می‌تواند طلاق به دلیل نازایی را در دادگاه مطرح کند.

سوالی که مطرح می‌شود آن است که آیا قانون در صورت بچه‌دار نشدن شوهر، از طریق طبیعی و معمول به زن امکان طلاق می‌دهد؟ یا پس از طی مراحل درمان و استفاده از روش‌های باروری غیر طبیعی و بچه‌دار نشدن شوهر، امکان طلاق وجود دارد؟

قانون در این خصوص ساکت است و بین قضات دادگاه‌ها هم اختلاف نظر است. ولی، اکثریت قضات صرف بچه‌دار نشدن شوهر از طریق طبیعی پس از مدت ۵ سال را برای طلاق زن کافی می‌دانند.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب حقی که به زن اجازه می‌دهد تمکین نکند اما نفقه و مهریه بگیرد را مطالعه کنید.